اي تمام آفرينش خشتي از ايوان تو علم شرق و غرب عالم سطري از قرآن تو آسماني ها زميني ها همه مهمان تو گل کند جان مسيح از غنچه ي خندان تو خنده ي خورشيد ها از گوهر دندان تو عقل ها مبهوت تو مجنون تو حيران تو آسماني ها همه مرهون ارشاد توأند دستگيران جهان محتاج امداد توأند شهرياران بنده ي سلمان و مقداد توأند چار أمّ و هفت أب در خطّ اولاد توأند انبيا يکسر بشير صبح ميلاد توأند نورها بر قلبشان تابيده از فرقان تو انبيا يک کاروان تو کاروان سالارشان خوب رويان مشتري تو يوسف بازارشان خالق و خلقت درود حضرت تو کارشان کلّ انسانها تويي تنها تويي غمخوارشان مسلمين در خواب غفلت خفته تو بيدارشان بي خبر از دشمنان عترت و قرآن تو تو سراپا جانِ جانِ امّتي امّت چو تن تن شود بي تاب اگر يک لحظه جان بيند مَحن با اهانت بر تو، امت شد چو بحري موج زن در خروش آمد بسي پير و جوان و مرد و زن رهروان تو سزد...